Dağlarca'yla Türkçe Katında

Dağlarca Türkçe katında öyle bekledi ki Hepisini gördü, ta kızıl elmaya kadar Limonluğun üstündeki konalgayı bilemeyiz Çiçek sergisi, bu nasıl bir atılımdır biliriz Karlar yağıyordu düşüncesine, iftiharla Kimesne ne derse desin, dağlar bilir söz incisini Yeniden doğmak için sevi yön değiştirirdi Sevişmek halk katında sonsuzluk alanıdır Bir tümceye uydurulmuş koygun sesiyle Bir anı hecesinde sevişmek olanıdır yüreği Çağrılmayan göğ çağrılsa kanayan gül Benim gönlüm böyle vakit varken iç çeken Sonrası kalır unutulan bir yasaya Unutulmaya değer oraların ihsan gölgeleri Yatıştırmaya yaprağın kollenkimasıdır kökün Flokseranın iğnesi ölür o ölüm ayininde Öyle bekledim ki "sevgim acıyor" Yaşamı tırmaladım gidiyorum Bu dünyayı, onun incelikleri Bir bir ayıkladım biliyorum Gülünün güneşi emzirdiği