Demokratik Modernite ve Ahlak

Tarih bize, zamanın belli dönemlerinde ortaya çıkan ve yaygınlaşarak toplumun geneline hâkim olup bir süre sonra normal olarak görülmeye başlanan bir sürü ahlakdışı ve vahşi uygulamanın, sorgulanıp aşılacağına inanılmamasına rağmen, sorgulandığını ve aşıldığını göstermiştir. Bu karamsar düşünce ve inançlara rağmen de olsa bir gün bu malum gaflet ve yanılgı durumu da aşılacaktır. Güneş doğmuş, umut ışığı görünmüştür. Tek yapmamız gereken bu perdeyi tamamen aralamaktır. Demokratik Modernite, Abdullah Öcalan'ın geliştirdiği "Demokratik, Ekolojik Cinsiyet Özgürlükçü Toplum Paradigması"nın somutlaştırılmış hâli olarak da değerlendirilebilir. Kapitalist Modernitenin bencil, tekçi, tahripkâr, sorumsuz, merhametsiz, hoşgörüsüz, açgözlü, israfçı, tecavüzcü, inkârcı, asimilasyoncu, tahakkümcü ve sömürücü, toplumun dokusunu bozan, değer düşmanı özelliğinin karşısına iyiliği, mutluluğu, doğruluğu ve güzelliği esas alan, özgürlükçü, eşitlikçi ve demokrat özelliğini çıkartmaktadır. Böyle bir birey-özellik gerçekliği üzerine inşa edilecek olan toplum, dolayısıyla "ahlaki ve politik toplum" olarak anlamsal bir gerçekliğe kavuşur. Bu toplumun ve bireyin ekolojiye, ekonomiye ve demokrasiye yaklaşımı ahlaki olur. Sorun çıkarmaktan ziyade varolan sorunları ahlaki politikalarla çözmeye çalışır