Şiirlerim Ve Komputerim

Bir gün sararıp solacak bahçemin gülleri, Bitecek menekşelerin kokusu, çiçeklerim dalından kopacak. Şarkılarını bir daha okumayacak kanaryanın şen dilleri, Serseri kuşlar, uçup daldan dala konmayacak. Güzelliğini yitirip harap olacak, bahçemi seyredeceğim, Unutup ona ışıklarını saçmayacak güneş, Yalnız kalacak ruhum, mutsuz yaşantıyı ne edeceğim, Belki de, güllerin dökülen yaprakları gibi yakıp savuracak bir ateş, Hayatımın baharı kuşlar gibi kaçıp gidecek. Kelebekler misali yaşam sevgisini toplayan gönlüm, Çiçekten çiçeğe konup bir daha gülemeyecek. Kaygısızca esen bir rüzgâr gibi geçen ömrüm, Bahçemde dünyanın sefasını sürmeyecek. Ruhum teselli bulmayacak, kalmayınca bahçede bir tat, Gece yarısı biten bir masal gibi son bulacak ömrüm. Serap olup gidecek o mutluluk dolu sonsuz hayaller, Umutsuzlukları kaplayacak her yanını karanlık bir gecenin, Bir daha gülmeyecek neşeli yüzüm, uykuya dalar gibi kapanacak gözler, Ve uçup gidecek ruhum, her şeyini geride bırakıp evrenin