Sûfî ve Şiir; Osmanlı Tasavvuf Şiirinin Poetikası _{Osmanlı Tasavvuf Şiirinin Poetikası}

Bütün şâirler şiir söylemek hususunda söz meclisinde [elest bezmi] bir kadehten sarhoş oldular. Lakin bazılarının şarabına sâkinin nazarının tesiri de karıştı. Mânâ âleminin dili ile konuşan bu şâirlerin ağızları, şiir söyledikleri zaman, sûret âlemine karşı kapalıdır. Bunlar hakîkat denizine ağ atmış olgunluk deryâsının dalgıçlarıdır. Sen bunları öteki zümre ile bir tutma. Zira bunların şiirlerinde şâirlikten başka senin anlamadığın bir şey daha vardır.